ANETA ŚPIEWAK
GABINET PSYCHOTERAPII
Kto wyobraża sobie, że wszystkie owoce dojrzewają w tym samym czasie co poziomki,
nic nie wie o winogronach. (Paracelsus)
PSYCHOTERAPEUTA WROCŁAW
Psychologia oraz psychoterapia we Wrocławiu
Aneta Śpiewak
Opieranie się zmianie to strata czasu, to walka z góry przegrana.
Kiedy stajemy się żarliwymi sprzymierzeńcami zmiany, zapewniamy sobie życie”.
„Droga byka” Leo Buscaglia
INTEGRACJA
Jestem psychoterapeutką pracującą w nurcie integracyjnym, domeną mojej pracy jest kierunek skoncentrowany na procesie doświadczania (elementy Terapii Gestalt oraz Psychoterapii skoncentrowanej na emocjach Leslie S. Greenberg, a także Psychoterapii skoncentrowanej na schematach Jeffrey’a Young’a, nurt humanistyczny z jego głównym przedstawicielem C. Rogersem). Psychoterapeuta integracyjny wprowadza taki model rozumienia problemów i zaburzeń pacjenta, który integruje rozumienie poszczególnych podejść. Jako psychoterapeutka integracyjna staję przed wyzwaniem tworzonym przez indywidualność i specyfikę problemów danego pacjenta, które wymaga poszukiwania takich perspektyw intelektualnych i takich metod, które mogą być pożyteczne w rozumieniu i skutecznym pomaganiu danej osobie. Bliskie jest mi spojrzenie na nurt integracyjny w oparciu o koncepcję „Siedmiu ścieżek integracji psychoterapii” Jerzego Mellibrudy.
W każdym spotkaniu z pacjentem współpraca między mną a pacjentem może naprzemiennie przebiegać na kilku ścieżkach:
- rozwijanie uzdrawiającej relacji terapeutycznej
- eksplorowanie wydarzeń i doświadczeń osobistych
- inicjowanie modyfikacji poznawczych i behawioralnych
- inspirowanie i wspieranie aktywności i wyborów pacjenta
- dramatyzacje wyobrażeniowe i ekspresyjne
- rozwijanie wglądu i rozumienia
- rekonstruowanie narracji osobistych
Dopóki towarzyszy nam nadzieja – wiemy, dokąd idziemy,
mamy energię, by posuwać się naprzód, mapę, która wskazuje nam drogę.
Przed nami setki możliwości, tysiące ścieżek i nieskończenie wiele marzeń.
Jeśli mamy nadzieję, jesteśmy w połowie drogi do celu, jeśli jej zabraknie – jesteśmy na zawsze zgubieni.
„Droga byka” Leo Buscaglia
PSYCHOTERAPIA
„Zarówno to, co nowe, jak i to, co stare, liczy się dla nas tylko w takim stopniu,
w jakim odnosi się do teraźniejszości.
Wczoraj staliśmy się tym, kim dzisiaj jesteśmy, a jutro – to dzisiejsze marzenie.
Jeżeli żyjemy dniem wczorajszym albo jutrzejszym, to tracimy naszą jedyną rzeczywistość, tę chwilę”.
„Droga byka” Leo Buscaglia
Moje rozumienie psychoterapii umiejscawia ją w metaforze wspólnej drogi. Droga to sposób postępowania człowieka, który szuka samego siebie, próbuje odkryć swoją prawdziwą naturę i pragnie wejrzeć w głąb. Każdy, kto przybywa na psychoterapię ma za sobą jakąś drogę, płynącą z niej naukę, własne doświadczenia umacniające i trudne. Celem tej wspólnej drogi, czyli psychoterapii, jest przywrócenie poczucia wpływu na własne życie, urzeczywistnienie własnego życia w teraźniejszości. Na tej wspólnej drodze uczymy się opiekowania samym sobą, „współbycia” z innymi, a także bycia cierpliwymi w nieustającym rozwijaniu się. Zdobyte doświadczenie wspólnej drogi w psychoterapii umożliwia na nowo lub po raz pierwszy poczuć i nadać ZNACZENIE swojemu życiu.
Oferowane przeze mnie formy psychoterapii mogą być pomocne w stanach:
- lęku (ciągły niepokój, napięcie, zamartwianie się, fobie, ataki paniki, nawracające myśli),
- przygnębienia (przewlekły obniżony nastrój bez związku z sytuacją życiową, bark zadowolenia i poczucia samorealizacji
w życiu, brak poczucia sensu i deficyt nadziei na poprawę tego stanu), - niskiego poczucia własnej wartości,
- nawracających urazowych wspomnień (przemoc, DDA, inne nadużycia, wypadki),
- intensywnego, narastającego smutku (depresja, anhedonia, apatia, samouszkadzanie, myśli samobójcze),
- braku kontroli nad gniewem, wybuchami złości (problemy w kontaktach
z innymi, kryzysy w związku), - zaburzeń odżywiania (anoreksja, bulimia, mieszane),
- przeżywania żałoby, innej straty, kryzysów normatywnych zmian rozwojowych
w życiu, - trudności w relacjach z innymi ludźmi (wycofywanie się z ról społecznych, nieśmiałość, częste konflikty, poczucie niezrozumienia, alienacji, nadmierna nieufność, podporządkowywanie się),
- deficytów kompetencji społecznych, w tym komunikacyjnych, empatycznego odzwierciedlania, budowania relacji wymiany, czucia siebie w kontaktach
z innymi, - problemach psychosomatycznych (zaburzenia psychosomatyczne to dolegliwości cielesne które mają podłoże w psychice).